Miesiąc: październik 2020

Wspólnicy spółki cywilnej, którzy prowadzą działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej, podlegają ubezpieczeniom społecznym i zdrowotnemu, to samo odnosi się do osób przez nich zatrudnionych.

Składki ZUS za wspólników spółki cywilnej

W przypadku, kiedy wspólnicy spółki cywilnej odprowadzają składki samodzielnie na własne ubezpieczenia, to spółka nie musi wówczas  zgłaszać i rozliczać wspólników, dlatego że każdy z nich sam sporządza i przekazuje dokumenty ubezpieczeniowe, opłacając przy tym składki na własne ubezpieczenia. W związku z powyższym wspólnik spółki cywilnej, który prowadzi działalność i opłaca składki tylko na własne ubezpieczenie, ma obowiązek rozliczać składki poprzez sporządzanie i przekazywanie do ZUS wyłącznie deklaracji rozliczeniowej ZUS DRA. Ponadto wszystkie składki na ubezpieczenia społeczne finansuje on w całości, z własnych środków. Jeśli natomiast podlega obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym, musi opłacać za siebie również składki na Fundusz Pracy, jeżeli podstawa wymiaru składek na ubezpieczenie społeczne jest równa lub wyższa minimalnemu wynagrodzeniu za pracę ogłoszonemu na dany rok.

Spółka cywilna jako płatnik składek ZUS wspólników i pracowników

W sytuacji gdy spółka odgrywa rolę płatnika składek zarówno za wspólników, pracowników jak i innych zatrudnionych osób podlegających ubezpieczeniom, ciąży na niej obowiązek zgłoszenia w ZUS płatnika składek, czyli spółkę, poszczególne osoby (m. in. zatrudnionych) oraz wspólników prowadzących działalność gospodarczą. Ponadto wiąże się to z koniecznością sporządzania i przekazywania co miesiąc do ZUS dokumentów rozliczeniowych i opłacania składek do 15. dnia następnego miesiąca.

Terminy zgłaszania do ZUS

Przy zgłaszaniu do ZUS obowiązuje termin 7 dni kalendarzowych (nie roboczych), który należy liczyć, począwszy od daty:

• zatrudnienia pierwszego pracownika lub powstania stosunku prawnego uzasadniającego objęcie ubezpieczeniami społecznymi i zdrowotnym pierwszej osoby (np. wspólnika) – w przypadku zgłaszania płatnika składek;
• zatrudnienia – w odniesieniu do osób zatrudnionych przez spółkę;
• rozpoczęcia prowadzenia działalności – co dotyczy wspólników.

Zbieg tytułów

Jeśli wspólnik spółki cywilnej opłaca składki do ZUS również innego tytułu (np. prowadzi działalność jednoosobową), wówczas następuje zbieg tytułów do ubezpieczenia społecznego. W takim przypadku wspólnik ma obowiązek opłacać jedną składkę na ubezpieczanie społeczne. Nie dotyczy to składek na ubezpieczenie zdrowotne, które należy opłacać osobno od każdego tytułu.

Co to karta podatkowa?

Karta podatkowa jest jedną z najprostszych form opodatkowania działalności gospodarczej w polskim systemie podatkowym. Przedsiębiorca korzystający z karty nie jest zobowiązany do prowadzenia księgowości. Płacony przez niego podatek często nie jest wysoki i dodatkowo – nie zależy od wysokości dochodów.

Karta podatkowa jest polecana przedsiębiorcom którzy zatrudniają niewielu pracowników. Miesięczny podatek jest ustalany przez naczelnika urzędu skarbowego, który kieruje się rodzajem i zakresem prowadzonej działalności gospodarczej, liczbą zatrudnionych pracowników, a także liczbą mieszkańców miejscowości, w której działalność jest prowadzona.

Okoliczność, że kwota podatku nie jest zależna od dochodu może być korzystny dla przedsiębiorców osiągających wysokie zarobki. Niestety, w przypadku kłopotów finansowych, gdy w firmie pojawi się strata, podatek i tak będzie musiał być zapłacony w wysokości określonej decyzją naczelnika urzędu skarbowego.

Dla kogo przeznaczona jest karta podatkowa?

Według art. 23 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, uprawnieni do rozliczania się w oparciu o kartę podatkową są podatnicy m.in., którzy prowadzą działalność:

• usługową lub wytwórczo-usługową,
• usługową z zakresie handlu detalicznego żywnością, napojami, wyrobami tytoniowymi a także kwiatami, za wyjątkiem napojów o zawartości alkoholu powyżej 1,5% w warunkach określonych w części II tabeli – załącznika nr 3 ustawy,
• usługową w zakresie handlu detalicznego artykułami nieżywnościowymi, za wyjątkiem handlu paliwami silnikowymi, środkami transportu samochodowego, częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych, ciągnikami rolniczymi i motocyklami oraz z wyjątkiem handlu artykułami nieżywnościowymi objętego koncesjonowaniem,
• gastronomiczną, jeżeli nie jest prowadzona sprzedaż napojów o zawartości alkoholu powyżej 1,5%,
• w zakresie usług transportowych wykonywanych przy użyciu jednego pojazdu,
• w zakresie usług edukacyjnych.

W przypadku spółek cywilnych, z możliwości korzystania z katy podatkowej wyłączone są działalności:

• w zakresie sprzedaży posiłków domowych w mieszkaniach, jeżeli sprzedaż napojów o zawartości alkoholu powyżej 1,5% nie jest prowadzona,
• w wolnych zawodach polegających na świadczeniu przez lekarzy weterynarii usług weterynaryjnych, w tym także sprzedaż preparatów weterynaryjnych,
• w zakresie opieki domowej nad dziećmi i osobami chorymi,
• w zakresie usług edukacyjnych, która polega na udzielaniu lekcji na godziny.
• w wolnych zawodach, polegającą na świadczeniu usług w zakresie ochrony zdrowia ludzkiego – w warunkach określonych w części VIII tabeli;

PIT przy karcie podatkowej

Jaki PIT jest stosowany przy karcie podatkowej?

Rozliczenie kartą podatkową wymaga:

• złożenia nie później niż do 20 stycznia danego roku wniosku PIT-16, na podstawie którego organ podatkowy ustala wysokość karty podatkowej do zapłaty w danym roku,
• złożenia PIT-16A jako deklaracji rocznej, nie później niż do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym.

Limity przy karcie podatkowej

Podmioty rozliczające się w formie karty podatkowej muszą pamiętać o kilku zasadach, których naruszenie powoduje utratę prawa do stosowania rozliczeń w formie karty podatkowej:

• podatnik nie może wykorzystywać do prowadzonej działalności (podzlecać) osób niezatrudnionych na umowę o pracę oraz korzystać z usług innych firm, za wyjątkiem usług specjalistycznych;
• podatnik nie może prowadzić innej działalności gospodarczej, poza jednym, dopuszczonym przez ustawę rodzajem tej działalności;
• małżonek podatnika nie może prowadzić działalności w tym samym zakresie,
• podatnik nie może wytwarzać wyrobów akcyzowych,
• prowadzona działalność gospodarcza musi być prowadzona na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
• podatnik, kwotę podatku, ustaloną decyzją naczelnika urzędu skarbowego, pomniejszoną o część kwoty wpłaconej składki na ubezpieczenie zdrowotne (tj. tylko 7,75% podstawy jej wymiaru) obowiązany jest wpłacać na konto właściwego urzędu skarbowego do 7 dnia danego miesiąca – za miesiąc poprzedni, zaś za grudzień – do 28 grudnia roku podatkowego.
• podatnik musi – do 31 stycznia następnego roku – złożyć w urzędzie skarbowym deklarację PIT-16A, w której wykażą składki zdrowotne zapłacone w poszczególnych miesiącach i odliczone od karty podatkowej.

W tym artykule postaramy się przybliżyć zagadnienie europejskiego numeru NIP. Prowadząc działalność gospodarczą, często nawiązywane są kontakty zagraniczne i przeprowadzane transakcje z kontrahentami zagranicznymi, czyli z innych krajów Unii Europejskiej lub spoza Unii Europejskiej. W celu poprawnego rozliczenia podatkowego takich transakcji podatnicy posługują się specjalnym NIP-em. Jest to tzw. NIP europejski.

Co to jest NIP europejski?

Przedsiębiorcy, którzy prowadząc działalność gospodarczą na terenie Polski zamierzają prowadzić transakcje z podmiotami zarejestrowanymi w innych krajach Unii Europejskiej powinni poznać szczegółowe wymagania dotyczące konieczności uzyskania NIP UE. Europejski NIP ma zastosowanie przy wszelkich operacjach wewnątrzwspólnotowych, a przedsiębiorca, który go nie posiada, może mieć problemy przy rozliczaniu podatku od towarów i usług VAT lub nawet go nie rozliczyć. NIP UE wygląda podobnie jak zwykły Numer Identyfikacji Podatkowej, tyle tylko, że jest poprzedzony skrótem określającym dany kraj. W przypadku naszego państwa przedrostek to PL.

Czy każdy przedsiębiorca musi posiadać NIP europejski?

Transakcje wewnątrzwspólnotowe mogą zawierać zarówno czynni podatnicy VAT, jak i przedsiębiorcy korzystający ze zwolnienia z VAT. W przypadku czynnych podatników VAT bezwzględny obowiązek rejestracji do VAT-UE następuje przed zawarciem transakcji:

• wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (WNT),
• wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów (WDT),
• wewnątrzwspólnotowego świadczenia usług, w stosunku do których rozliczenie z tytułu podatku VAT spoczywa na nabywcy usługi,
• wewnątrzwspólnotowego nabycia usług w stosunku, do których zastosowanie ma art. 28b ustawy o VAT, a więc gdy polski podatnik ma obowiązek rozliczenia podatku VAT z tytułu zawartej transakcji.

Weryfikacja NIPu europejskiego

Przy dokonywaniu transakcji wewnątrzwspólnotowych (szczególnie WDT) zaleca się aby podatnik sprawdził czy kontrahent w dniu wystawienia faktury jest zarejestrowany jako podatnik VAT-UE w swoim kraju. Tylko wówczas możliwe jest zastosowanie stawki VAT 0%. Poprawność numeru można sprawdzić w bazie prowadzonej przez Komisję Europejską – https://ec.europa.eu/taxation_customs/vies/vieshome.do

Jak uzyskać VAT-UE?

W celu uzyskania europejskiego numeru NIP konieczne jest zarejestrowanie się do VAT-UE. Aby dokonać rejestracji trzeba złożyć odpowiedni wniosek o nadanie numeru NIP UE. Mowa o formularzu VAT-R z wypełnioną częścią C.3., która dotyczy transakcji wewnątrzwspólnotowych. Taki dokument należy złożyć we właściwym urzędzie skarbowym. Można to zrobić osobiście lub wysłać pocztą tradycyjną albo elektroniczną z wykorzystanie ePUAP.

Ile się czeka na NIP europejski?

Rejestracji dokonuje się z dniem złożenia wniosku, lecz na pojawienie danych w systemie należy czekać kilka dni. Najlepiej na bieżąco weryfikować czy dane pojawiły się w rejestrze poprzez https://ec.europa.eu/taxation_customs/vies/vieshome.do

Czynny podatnik VAT UE – kim jest?

Do podatników VAT-UE należą generalnie przedsiębiorcy, którzy przeprowadzają transakcje handlowe z kontrahentami z innych państw Unii Europejskiej. Jeśli zatem w ramach prowadzonej działalności dochodzi do:

• Zakupu towarów, środków trwałych, wyposażenia, materiałów biurowych z UE;
• Sprzedaży towarów do UE;
• Zakupu usług z UE lub
• Dostawy usług do UE

nalży dokonać rejestracji jako podatnik VAT-UE.

VAT-UE a VAT krajowy

Rozpatrując definicję podatnika VAT-UE warto zwrócić uwagę, że nie zawsze jest on tożsamy z podatnikiem VAT krajowym. Zgodnie z przepisami, rejestracji jako podatnik VAT UE może dokonać zarówno podatnik VAT czynny, jak i podatnik, który w krajowym obrocie korzysta ze zwolnienia z VAT.

Podatnik VAT czynny, który chciałby przeprowadzić transakcję z kontrahentem z Unii Europejskiej, będzie miał obowiązek zarejestrowania się jako podatnik VAT-UE. Natomiast w przypadku podatnika zwolnionego z VAT w Polsce mogą pojawić się przypadki, kiedy rejestracja do VAT UE nie będzie konieczna.

Obowiązki podatnika VAT- UE

Status podatnika VAT-UE wiąże się z następującymi obowiązkami:

• Dokonanie rejestracji jako VAT-UE;
• Stosowanie prefiksu PL przed NIP na fakturach dla kontrahentów z UE oraz innych dokumentach, dotyczących tych transakcji;
• Składanie odpowiednich dokumentów – (VAT-UE, VAT-8, VAT-9M)

VAT w Unii Europejskiej

Podatek od wartości dodanej (VAT) to podatek konsumpcyjny pobierany od prawie wszystkich towarów i usług nabywanych i sprzedawanych do celów użytkowych i konsumpcyjnych w UE.

W UE obowiązują standardowe przepisy dotyczące podatku VAT, ale ich stosowanie może się w praktyce różnić w zależności od kraju UE. W większości przypadków trzeba zapłacić VAT od wszystkich towarów i usług na wszystkich etapach łańcucha dostaw, w tym od sprzedaży konsumentowi końcowemu. Obejmuje to proces produkcji od początku do końca, m.in. zakup komponentów, transport, montaż, zaopatrzenie, ubezpieczenie i dostawę do konsumenta końcowego.

Kiedy jest naliczany VAT?

W przypadku przedsiębiorstw mających siedzibę w UE VAT jest naliczany od większości transakcji sprzedaży i zakupu towarów w UE. W takich przypadkach VAT jest naliczany i należny w kraju UE, w którym towary są konsumowane przez konsumenta końcowego. Podobnie podatek VAT nalicza się od usług świadczonych w poszczególnych krajach UE.

VAT nie jest pobierany w przypadku eksportu towarów do krajów spoza UE. W takich przypadkach VAT jest naliczany i należny w kraju przywozu, dlatego osoba będąca eksporterem nie musi deklarować VAT. Niemniej jednak przy eksporcie towarów trzeba przedstawić dokumenty potwierdzające, że towary zostały wywiezione poza UE. Jako tego rodzaju dowód można przedłożyć organom podatkowym kopię faktury, dokument przewozowy lub wpis w ewidencji celnej dotyczący importu.

Przedstawienie takiego dowodu będzie konieczne, aby można było w pełni odliczyć wszelki należny podatek VAT zapłacony w ramach wcześniejszej powiązanej transakcji, która doprowadziła do eksportu. Niepełna dokumentacja może oznaczać, że nie uzyskasz prawa do zwrotu VAT przy eksporcie towarów.

Stawki VAT W UE

Jeżeli firma ma siedzibę w UE, obowiązki podatnika w zakresie VAT są różne i zależą od tego, w jakim kraju dokonuje się zakupów towarów lub do jakiego kraju sprzedawane są towary i czy prowadzony jest handel towarami czy usługami.

Na przykład jeżeli dokonywana jest sprzedaż produktu firmie, która jest zarejestrowanym podatnikiem VAT UE prowadzącym działalność w innym kraju UE, nie pobiera się podatku VAT od takiej sprzedaży. Jeżeli ten sam produkt sprzedawany jest konsumentowi końcowemu w UE, konieczne może okazać się pobranie VAT-u według stawki obowiązującej w kraju konsumenta.

Ministerstwo Finansów wprowadzało od 2016 r. tzw. Jednolity Plik Kontrolny (JPK). Co to jest JPK? Co zawiera JPK? Do kiedy składać JPK?

Jednolity Plik Kontrolny – co to takiego?

Przez Jednolity Plik Kontrolny należy rozumieć księgi i dokumenty księgowe prowadzone za pomocą programów komputerowych w odpowiednim formacie, przekazywane na żądanie organu podatkowego.

Co zawiera JPK? Struktura JPK.

Jednolity Plik Kontrolny składa się ze struktur logicznych postaci elektronicznej ksiąg podatkowych oraz dowodów księgowych.

W chwili obecnej wprowadzono najnowszy plik JPK_V7, który składa się z dwóch części. Należy do nich:

• część ewidencyjna JPK_V7 –zawiera dane o sprzedaży i zakupach dokonanych w danym okresie rozliczeniowym (miesiącu lub kwartale). Dodatkowo obejmuje szczegółowe dane informacyjne, które można podzielić na obowiązkowe oraz opcjonalne;
• część deklaracyjna JPK_V7 – zawiera dotychczasowe pozycje wynikające z deklaracji, jednak w nieco odmiennej formie.

Nowa struktura JPK wymusza na przedsiębiorcach oraz księgowych stosowanie szczególnych oznaczeń, które można podzielić na trzy grupy:

• kody GTU sprzedawanych towarów i usług – podatnik w dokumentach sprzedaży obejmujących niektóre typy towarów lub usług będzie zobligowany do przypisania kodu GTU, tak by część ewidencyjna JPK_V7 odzwierciedlała te informacje;
• kody procedur transakcji – w przypadku wystąpienia szczególnych transakcji (np. sprzedaży wysyłkowej, świadczenia usług turystyki opodatkowanych na zasadzie VAT marża, transakcji z podmiotem powiązanym) na dokumencie zakupu lub sprzedaży należy wykazać ją w części ewidencyjnej JPK_VAT. Pola wypełnia się dla całego dokumentu poprzez zaznaczenie „1” w każdym z pól odpowiadających symbolom: SW, EE, TP, TT_WNT, TT_D, MR_T, MR_UZ, I_42, I_63, B_SPV, B_SPV_DOSTAWA, B_MPV_PROWIZJA, MPP, w przypadku wystąpienia danej procedury na księgowym dokumencie. W przypadku gdy procedura nie wystąpiła, pole pozostawia się puste;
• kody typów dokumentów – oznaczenie opcjonalne dokumentów sprzedaży w ramach części ewidencyjnej JPK_VAT. W przypadku wystąpienia danego typu dokumentu odpowiednio umieszcza się przy nim kod: RO, WEW, FP. W przypadku braku wymienionych oznaczeń pole pozostaje puste.

Od kiedy i kogo obowiązuje nowy JPK?

Do rozliczeń za czerwiec 2020 r. włącznie podatnicy VAT w celu rozliczenia z urzędem skarbowym wysyłają tradycyjnie dwa dokumenty:

• deklarację VAT, tj. VAT-7 (w przypadku rozliczeń miesięcznych) lub VAT-7K (w przypadku rozliczeń kwartalnych),
• plik JPK_VAT.

Tymczasem począwszy od rozliczeń za lipiec 2020 r., wszyscy czynni podatnicy VAT (mikro-, małe, średnie i duże firmy) będą zobligowani do składania jednego, nowego pliku JPK_V7, czyli JPK z deklaracją.

Do kiedy JPK?

Należy zwrócić uwagę, że bez względu na częstotliwość rozliczenia VAT część ewidencyjna JPK powinna być wysyłana do Ministerstwa Finansów co miesiąc. Natomiast część deklaracyjna – analogicznie do częstotliwości rozliczeń VAT, tzn. w przypadku rozliczenia miesięcznego – co miesiąc, a w przypadku rozliczenia kwartalnego – co kwartał. JPK_V7 za dany okres należy przesłać do 25. dnia miesiąca za miesiąc poprzedni. Jeżeli dzień ten przypada w weekend lub święto, termin ulega przesunięciu na najbliższy dzień roboczy.