Miesiąc: styczeń 2020

Aby omówić kwestię potencjalnych zysków pracodawcy przy zatrudnieniu studenta warto najpierw sprecyzować definicję tego określenia. Z punktu widzenia prawa pracy oraz dla ZUS student, jest to osoba, kształcąca się na studiach wyższych. Pojęcie studiów wyższych obejmuje zarówno studia pierwszego stopnia (które zakończone są uzyskaniem tytułu zawodowego licencjata, inżyniera lub równorzędnego, potwierdzone odpowiednim dyplomem), studia drugiego stopnia (zakończone uzyskaniem tytułu zawodowego magistra, magistra inżyniera lub równorzędnego potwierdzone odpowiednim dyplomem), oraz jednolitych studiach magisterskich (na które przyjmowani są kandydaci posiadający świadectwo dojrzałości). Podsumowując można więc uznać, że za studenta przyjmuje się osobę od dnia jej wpisania na listę studentów, aż do dnia uzyskania przez nią dyplomu ukończenia studiów lub skreślenia z listy studentów. Warto podkreślić, że za dzień ukończenia studiów uznaje się termin złożenia przez studenta egzaminu dyplomowego, lub w przypadku kierunków lekarskich, lekarsko-dentystycznych i weterynarii, złożenia przez studenta ostatniego wymaganego planem studiów egzaminu, lub zaliczenia przez studenta ostatniej przewidzianej w planach studiów praktyki.

Student na zleceniu – zwolnienie z ZUS

W przypadku podejmowania pracy na umowę zlecenie, osoby studiujące do ukończenia 26. roku życia nie podlegają ubezpieczeniom emerytalnym i rentowymi ani obowiązkowo, ani dobrowolnie, podobnie w przypadku podjęcia pracy w formie umowy agencyjnej czy umowy o świadczenie usług, do której stosuje się przepisy dotyczące zlecenia. Warto podkreślić, że nie ma żadnego znaczenia czy nauka odbywa się w trybie dziennym, zaocznym czy wieczorowym, ani też czy uczelnia, do której uczęszczają, jest uczelnią publiczną czy prywatną. Obligatoryjnie zwolnienie z ZUS dotyczy wszystkich studentów do ukończenia 26 roku życia, nie ma tu znaczenia obywatelstwo i kraj odbywania studiów- przepisy te dotyczą więc również cudzoziemców.

Ubezpieczenie zdrowotne studenta

Osoby studiujące, nie mające jeszcze ukończonych 26 lat, wykonujące pracę na podstawie umowy zlecenie nie podlegają ani ubezpieczeniom społecznym ani też zdrowotnym. W związku aby potwierdzić ich prawo do ubezpieczenia zdrowotnego, muszą zostać zadeklarowani jako członkowie rodziny osób podlegających temu ubezpieczeniu, czyli zgłaszani są do ubezpieczenia jednego z rodziców, który np. z tytułu pozostawania w stosunku pracy czy też prowadzenia działalności gospodarczej podlega obowiązkowo temu ubezpieczeniu. W przypadku gdy studentowi nie przysługuje status członka rodziny osoby ubezpieczonej, ma prawo do ubezpieczenia zdrowotnego z tytułu bycia studentem. W takiej sytuacji do ubezpieczenia zdrowotnego zgłasza go uczelnia.

Umowa o pracę ze studentem

W przypadku zatrudnienia studenta w oparciu o umowę o pracę, jest on traktowany na równi z innymi pracownikami niebędącymi studentami tj. od momentu nawiązania stosunku pracy aż do dnia jego ustania, podlega obowiązkowo wszystkim ubezpieczeniom społecznym oraz ubezpieczeniu zdrowotnemu. Nie ma na to wpływu ani wysokość wynagrodzenia ani wymiar czasu pracy. Również w przypadku nawiązania umowy zlecenie z własnym pracodawcą, pomimo posiadania statusu studenta będzie ona podlegała oskładkowaniu, czyli odprowadzone będą musiały być składki na ubezpieczenie społeczne i ubezpieczenie zdrowotne, ponieważ zgodnie z Kodeksem cywilnym, zastosowanie będą znajdować w takiej sytuacji przepisy dotyczące zlecenia albo umowy o dzieło zawartej lub wykonywanej na rzecz własnego pracodawcy.

Działalność gospodarcza

Ustawodawca nie przewidział specjalnych zwolnień dla studentów z tytułu prowadzenia czy też rozpoczynania własnej działalności gospodarczej. Podlegają oni takim samym regulacjom jak i inni przedsiębiorcy. Mają więc prawo skorzystania z ulgi na start, czy też małego ZUS jednak po wykorzystaniu okresu ulgi również podlegają obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym i zdrowotnym z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej.

Jeżeli szukasz sposobów jak nie płacić składek ZUS zapraszamy do zapoznania się z naszym artykułem – 3 sposoby jak nie płacić składek ZUS w firmie.

Kto nie płaci składek ZUS? Co do zasady, każda osoba prowadząca działalność gospodarczą, już od pierwszego dnia jest zobowiązana do opłacania składek ZUS. Również osoby zatrudnione na umowę o pracę, już od momentu zatrudnienia podlegają obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym. Składki ZUS są dosyć sporym obciążeniem, zarówno dla pracodawców, pracowników i osób prowadzących jednoosobowe działalności gospodarcze, ustawodawca zdając sobie z tego sprawę przewidział kilka wyjątków i sytuacji, gdy składki nie są wymagane. We wcześniejszym artykule pisaliśmy o 3 sposobach jak nie płacić składek ZUS w firmie. Tym razem poruszymy kwestię zwolnieć z płacenia składek ZUS w Polsce.

Kto w Polsce nie płaci składek ZUS?

Z wszelkich składek zwolnione są umowy o dzieło, jednak z tej grupy wyłączona jest większość prac. Z umowy o dzieło skorzystać mogą głównie dziennikarze, artyści czy osoby wykonujące wolne zawody. Trzeba jednak pamiętać, że praca taka musi nosić znamiona dzieła i być niepowtarzalna i unikatowa, w przeciwnym razie ZUS może zakwestionować zasadność zastosowania umowy o dzieło. Nie da się pod umowę o dzieło zakwalifikować na przykład wprowadzania faktur, czy pracy w sklepie.

Kto nie płaci ZUS – studenci

Ustawa o szkolnictwie wyższym podaje nam definicję legalną pojęcia „student” i za tą ustawą, również ZUS za studenta uznaje „osobę kształcącą się na studiach pierwszego lub drugiego stopnia albo jednolitych studiach magisterskich. Studentem jest się do momentu: złożenia ostatniego wymaganego planem studiów egzaminu, złożenia egzaminu dyplomowego, zaliczenia ostatniej przewidzianej w programie studiów praktyki, skreślenia z listy studentów.” Warto zauważyć jednak pewną niekonsekwencję w postępowaniu ZUS w kwestii traktowania absolwentów studiów pierwszego stopnia, kontynuujących studia na drugim stopniu; to znaczy ZUS już nie zgadza się z władzami uczelni wyższych i organizacjami studenckimi i w trakcie przerwy (od momentu obrony do czasu wydania nowej legitymacji) odmawia im statusu studenta. Zgodnie ze stanowiskiem ZUS, w tym czasie przedsiębiorca ma obowiązek opłacania składek za studenta zatrudnionego w oparciu o umowę zlecenie.

Nowi przedsiębiorcy – ulga na start

W związku z tym, że składki ZUS są sporym obciążeniem dla nowych przedsiębiorców, aby umożliwić im zaistnienie na rynku oraz dostosowanie się do panujących warunków, ustawodawca przewidział wprowadzenie preferencyjnych składek. Nowi przedsiębiorcy, rozpoczynający prowadzenie własnej działalności po raz pierwszy lub po przerwie trwającej minimum 60 miesięcy, mają możliwość skorzystania tak zwanej ulgi na start. Oznacza to, że przez okres sześciu miesięcy mają prawo nie płacić składek społecznych, warto podkreślić, że muszą oni opłacać składki zdrowotne.
Dodatkowo po zakończeniu okresu tak zwanej ulgi na start, przedsiębiorcy prowadzący działalność gospodarczą mają prawo do opłacania, przez okres dwóch lat a raczej 24 pełnych miesięcy od dnia rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej, obniżonych składek na ubezpieczenie społeczne. Warto podkreślić, że w sytuacji gdy działalność rozpoczęta zostaje, na przykład 5 stycznia 2019, to tego miesiąca nie wliczamy do limitu 24 miesięcy- ponieważ ustawodawca mówi o pełnych miesiącach kalendarzowych.

Kto nie może skorzystać z ulgi na start oraz preferencyjnych warunków opłacania składek?

Po pierwsze, ustawodawca wykluczył z tej grupy wspólników spółki jawnej, komandytowej oraz partnerskiej, oraz osoby, prowadzące działalność w formie jednoosobowej spółki z o.o. a także twórców i artystów. Nie mogą z nich skorzystać też osoby, które w ramach swojej działalności, świadczą tożsame usługi na rzecz swojego byłego pracodawcy. A więc prace wykonywane w ramach działalności nie mogą pokrywać się z tymi, które świadczyli przez dwa lata przed dniem rozpoczęcia tej działalności to znaczy w roku rozpoczęcia działalności oraz w poprzednim roku podatkowym.

Prowadzenie działalności nierejestrowanej

Składek ZUS nie płaci również osoba, decydująca się na prowadzenie tak zwanej działalności nierejestrowanej. Status takich osób określa dokładnie Ustawa Prawo Przedsiębiorców, o działalności nierejestrowanej mówimy wtedy, gdy przychód z działalności nie przekracza w żadnym miesiącu połowy minimalnego wynagrodzenia (w 2020 r minimalne wynagrodzenie to 2600 zł). Dodatkowo osoba taka, nie mogła w ciągu ostatnich 60 miesięcy wykonywać działalności gospodarczej.

Dla wszystkich osób prowadzących własną działalność, wysokość opłacanych co miesiąc składek ubezpieczeniowych to spore obciążenie finansowe. W przypadku osób dopiero stawiających pierwsze kroki w biznesie, jest to obciążenie jeszcze większe, ponieważ muszą oni nie tylko przystosować się do nowych warunków ale też sprostać wszystkim obciążeniom. Właśnie z myślą o osobach startujących na wolnym rynku, przewidziano kilka rozwiązań mających na celu ułatwienie im początku. Mają oni możliwość przystosowania się do warunków rynkowych i opłacania przez ten czas niższych, preferencyjnych składek – znacząco odbiegających od standardowo opłacanych przez przedsiębiorców, będących na rynku już od kilku lat. Warto podkreślić, że z pewnych ułatwień, mogą też skorzystać niektórzy emeryci i renciści prowadzący działalność oraz osoby posiadające status osoby niepełnosprawnej – ci ostatni mają możliwość ubiegania się o refundację części składek, które opłacają do ZUS. Warto zaznaczyć, że ustawodawca stara się też ograniczyć obowiązki biurokratyczne nakładane na małe firmy. Osoby prowadzące jednoosobową działalność bądź korzystające wyłącznie z pomocy osoby współpracującej zwolnione są z przekazywania comiesięcznej deklaracji do ZUS.

Zwolnienie z ZUS dla rozpoczynających działalność

Nasz system ubezpieczeń społecznych, co do zasady zakłada, że każda osoba rozpoczynająca działalność gospodarczą, zobowiązana jest do opłacania składek ZUS. W przypadku, gdy jest to jedyny tytuł do ubezpieczenia, przedsiębiorca podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu: emerytalnemu, rentowemu, zdrowotnemu i wypadkowemu, natomiast ubezpieczenie chorobowe jest dobrowolne.

Zwolnienia z ZUS dla nowych firm

Osoby rozpoczynające prowadzenie działalności gospodarczej, mają prawo do skorzystania z tak zwanej ulgi na start, oznacza to, że przez okres sześciu miesięcy mają prawo nie opłacać składek na ubezpieczenie społeczne, muszą natomiast płacić składkę zdrowotną. W ustawie określono, że z ulgi tej mogą skorzystać osoby, które podjęły działalność po raz pierwszy, albo ponownie po upływie co najmniej 60 miesięcy od dnia jej ostatniego zawieszenia lub zakończenia. Dodatkowo osoba taka musi zadeklarować, że nie wykonuje działalności na rzecz byłego pracodawcy. Zastrzeżono, że chodzi tu o stosunek pracy lub spółdzielczy stosunek pracy w roku podjęcia działalności lub w poprzednim roku kalendarzowym. Warto podkreślić, że przepis ten dotyczy też wspólników spółki cywilnej.

Instytucja „ulgi na start”, stworzona została tylko i wyłącznie z myślą o przedsiębiorcach, nie obejmuje ona osoby współpracującej z przedsiębiorcą ani zatrudnionych przez niego pracowników ani też zleceniobiorców. Po okresie tych sześciu miesięcy lub od razu po założeniu działalności jeśli zrezygnują z ulgi na start, przedsiębiorcy mają prawo do opłacania obniżonych składek na ubezpieczenie społeczne, okres ten jest limitowany i wynosi 24 miesiące od dnia rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej. Oczywiście, opłacanie najniższych możliwych składek ZUS, związane jest ze znacznym obniżeniem świadczeń otrzymywanych z tego tytułu.
Dodatkowo osoby, które chcą skorzystać z preferencyjnego, obniżonego wymiaru składek deklarują, że 60 miesięcy przed dniem rozpoczęcia prowadzenia działalności gospodarczej nie prowadziły innej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Ustawa wyklucza pewne grupy osób i tak składek preferencyjnych nie mogą opłacać: twórcy i artyści, wspólnicy spółki jawnej, komandytowej oraz partnerskiej, a także osoby, które chcą prowadzić działalność w formie jednoosobowej spółki z o.o..

Bardzo istotną informacją jest fakt, że jeśli rozpoczęcie prowadzenia działalności gospodarczej lub przejście na składki preferencyjne nastąpiło w trakcie miesiąca, w takiej sytuacji minimalna podstawa ulega proporcjonalnemu obniżeniu, to znaczy kwotę minimalnej podstawy dzieli się przez liczbę dni danego miesiąca i mnoży przez dni, w których opłacało się składki i podlegało się ubezpieczeniom, natomiast liczba miesięcy ulega wydłużeniu, ponieważ do wymaganych 24 miesięcy zaliczamy tylko pełne miesiące kalendarzowe.
Jeżeli chcesz dowiedzieć się więcej na temat jak jak nie płacić składek ZUS odsyłamy do naszego wcześniejszego artykułu – 3 sposoby jak nie płacić składek ZUS w firmie.

Prowadzenie działalności gospodarczej staje się codziennością dla coraz większej grupy osób, jednak wiąże się to ze sporą odpowiedzialnością ale też z dużymi obciążeniami. Jednym z takich obciążeń z pewnością są comiesięczne składki odprowadzane do ZUS, niezależnie czy w danym miesiącu osiągnęliśmy przychody czy też nie. Czy trzeba płacić ZUS? Niestety tak, istnieje jednak kilka sytuacji gdy można chociażby czasowo skorzystać z możliwości niepłacenia składki.

Jak ominąć płacenie ZUS?

W naszym poprzednim artykule pisaliśmy o 3 sposobach jak nie płacić składek ZUS w firmie.
Poruszymy ten temat ponownie, wskazując spsooby, które pozowolą na ominiecie płacenia składek ZUS. Oto one:

1. Umowa o dzieło. Osoby wykonujące wolne zawody, artyści czy dziennikarze mają możliwość podpisania ze swoimi kontrahentami umowy o dzieło, która obligatoryjnie zwolniona jest z ZUS. Warte podkreślenia jest, że w takim przypadku praca ta musi posiadać wszystkie niezbędne elementy dzieła, a wiec musi być niepowtarzalna, w pełni ukończona i wykonywana bez nadzoru.

2. Umowa zlecenie dla studentów do ukończenia 26 roku życia jest zwolniona z opłacania składek zarówno społecznych jak i zdrowotnych.

3. Działalność gospodarcza – działalność nierejestrowana, jest to stosunkowo nowa instytucja w naszym prawie, ale jest ona objęta zwolnieniem ze składek zarówno społecznych jak i zdrowotnych. Dokładna definicja tej działalności określona została w Ustawie Prawo Przedsiębiorców: „Działalność nierejestrowana jest wtedy kiedy przychód z działalności nie przekracza w żadnym miesiącu połowy minimalnego wynagrodzenia (w 2020 r minimalne wynagrodzenie to 2600 zł).”

4. Działalność gospodarcza – ulga na ZUS
Rozpoczynając prowadzenie działalności gospodarczej przez sześć miesięcy nie trzeba płacić ZUSu, ulga dotyczy osób, które dopiero startują z własną działalnością lub decydują się na ponowne uruchomienie firmy, ale warunkiem jest aby od zakończenia ostatniej działalności minęło przynajmniej 60 miesięcy. Ustawodawca zastrzegł również, że nie mogą to być usługi świadczone dla byłego pracodawcy, chodzi o to aby wyeliminować pokusę zmuszania pracowników do przechodzenia na własną działalność aby nie opłacać za nich składek ZUS. Ulga ta jest dobrowolna a nie obligatoryjna, oznacza to, że można z niej skorzystać ale nie jest automatyczna. Warto podkreślić, że jeśli przedsiębiorca zdecyduje się na skorzystanie z tej ulgi nie będzie on objęty ubezpieczeniem społecznym. Należy jednak dokonać zgłoszenia do ubezpieczenia zdrowotnego, które należy opłacać najbliższe 6 miesięcy.

5. Łączenie działalności z etatem. Z pewnością dobrym pomysłem na obniżenie obciążeń ZUS i uniknięcie płacenia składek społecznych jest połączenie działalności gospodarczej z etatem. Wszystkie osoby pracujące na etacie i otrzymujące pensję w kwocie przynajmniej minimalnego wynagrodzenia, zwolnione są z płacenia składek na ubezpieczenie społeczne z tytułu prowadzonej działalności. Jedynym obciążeniem jest obowiązkowa składka zdrowotna, którą jednak można odliczyć od podatku dochodowego. Podobnie sytuacja wygląda w przypadku przebywania na urlopie macierzyńskim. Warto podkreślić, że również zasiłek chorobowy zwalnia nas z płacenia składek na ubezpieczenie społeczne, są one pomniejszane proporcjonalnie, niepodzielna jest tylko składka na ubezpieczenie zdrowotne.

Spółka z o.o.

Jedną z form działalności zwolnionych z opłacania składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne może być spółka z o.o.. Pojawia się więc pytanie: Czy muszę płacić ZUS jeśli zamierzam prowadzić spółkę z o.o.? Otóż, prowadzenie jednoosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością nie zwalnia nas z płacenia składek. Natomiast prowadzenie wieloosobowej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, zwalnia nas z obowiązku danin na rzecz ZUS. Warto więc rozważyć założenie spółki z o.o. i nie płacić składek ZUS.

W naszym poprzednim artykule opisaliśmy jak nie płacić składek ZUS: 3 sposoby jak nie płacić składek ZUS w firmie. Natomiast dziś zajmiemy się kwestią wynagrodzeń pracowników.

Wynagrodzenie pracownika to bardzo ważna zarówno dla pracodawcy, jak i pracownika kwestia. Nie wszyscy zdają sobie sprawę, ile naprawdę kosztuje zatrudnienie pracownika na umowę o pracę. Okazuje się bowiem, że koszt wynagrodzenia brutto to nie wszystko. Wynagrodzenie minimalne obowiązujące w 2020 roku wynosi 2600 zł brutto, jest to kwota, od której naliczane są składki ZUS. Finansują je zarówno pracownicy, jak i pracodawcy. Warto wiedzieć, że ZUS za pracowników obliczany jest procentowo od podstawy (czyli kwoty wynagrodzenia brutto), a więc im wyższe wynagrodzenie pracownika, tym wyższy koszt jego zatrudnienia. Nic dziwnego, że w związku z tym, pracodawcy szukają sposobów na obniżenie kosztów pracy. Istnieje kilka sposobów, aby w sposób legalny uzyskać zwolnienie z ZUS.

Umowa o pracę a zwolnienie z ZUS

Oczywiste jest, że dla pracownika, najkorzystniejsza jest umowa o pracę i prawie zawsze będzie on dążył do jej uzyskania. Umowa ta pozwala osobie zatrudnionej korzystać z ochrony i licznych przywilejów przewidzianych w Kodeksu pracy: to znaczy prawa do płatnego urlopu, płacy minimalnej, ochronnych okresów wypowiedzenia, możliwości dochodzenia swoich praw w sądzie pracy. W przypadku umowy o pracę pracodawca jest zawsze zobowiązany do opłacania składek na ubezpieczenie społeczne. Z tego powodu, pracodawcy często chcą szukać bardziej elastycznej formy zatrudnienia, czyli umowy zlecenie lub o dzieło. Z punktu widzenia osoby powierzającej pracę i ponoszącej te obciążenia, te umowy korzystniejsze. W przypadku ich zawarcia pracodawca nie musi gwarantować pracownikowi kodeksowych przywilejów. W przypadku umowy o dzieło nie ma żadnych składek ZUS, natomiast w przypadku umowy zlecenie z osobą zatrudnioną i uzyskującą dochody w kwocie przynajmniej minimalnej, obligatoryjna jest tylko składka zdrowotna.

Częściowe zwolnienie z ZUS, można uzyskać zatrudniając starszego pracownika, bowiem gdy pracownik ukończył odpowiedni wiek, czyli kobieta – 55 lat i mężczyzna – 60 lat, nie ma obowiązku opłacania za nich składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych. Dodatkowo w przypadku zatrudnienia rencisty z orzeczeniem o niepełnosprawności, można otrzymać z PFRON dofinansowanie do wynagrodzenia i składek na ubezpieczenia społeczne.

Zatrudnienie studenta a zwolnienie z opłat ZUS

Bardzo popularnym sposobem na uniknięcie płacenia składek ZUS, jest zatrudnienie w firmie studentów. Warto podkreślić, że do ukończenia przez nich 26 roku życia i pod warunkiem kontynuowania nauki nie podlegają oni ubezpieczeniom społecznym i zdrowotnemu ani obligatoryjnie ani dobrowolnie. Nie ma tu znaczenia tryb studiów, ani też narodowość i kraj studiowania. Zwolnieniu podlegają więc studenci zaoczni, dzienni i wieczorowi, zarówno uczelni państwowych, jak i prywatnych. Co bardzo istotne: zwolnieniu z opłacania składek ZUS podlega tylko i wyłącznie umowa zlecenie zawierana ze studentem do ukończenia przez niego 26 roku życia; umowa o pracę podlega już wszystkim ubezpieczeniom na zasadach przewidzianych dla pracowników. Podobnie wszystkim ubezpieczeniom podlega już student zawierający umowę zlecenie ze swoim pracodawcą, u którego zatrudniony jest na umowę o pracę.

Zatrudnienie bezrobotnego

Sposobem na legalne zwolnienie z ZUS-u, jest też przyjęcie do pracy bezrobotnego, czyli osoby zarejestrowanej w urzędzie pracy. To rozwiązanie jest korzystne dla firmy, pozwala bowiem skorzystać z dofinansowania z Funduszu Pracy lub refundacji wydatków.

Zatrudnienie młodego rodzica

Jeżeli pracodawca zdecyduje się na zatrudnienie młodego rodzica, na minimum 12 miesięcy, może otrzymywać przez ten okres dofinansowanie w wysokości 1/2 minimalnego wynagrodzenia. Warunkiem jest jednak jego zatrudnienie po zakończeniu okresu refundacji, na okres minimum 6 miesięcy. Inną opcją jest zatrudnienie pracownika na 18 miesięcy, firma może wtedy otrzymywać dofinansowanie w wysokości 1/3 minimalnego wynagrodzenia, po czym musi zatrudnić taką osobę, aż na 9 miesięcy. Warto podkreślić, że ze wsparcia w postaci świadczenia aktywizacyjnego skorzystać mogą tylko młodzi rodzice, którzy w okresie 3 lat przed rejestracją jako bezrobotni w urzędzie pracy, zrezygnowali z zatrudnienia z uwagi na konieczność wychowywania dziecka.