Kategoria: Bez kategorii

Ministerstwo Finansów wprowadzało od 2016 r. tzw. Jednolity Plik Kontrolny (JPK). Co to jest JPK? Co zawiera JPK? Do kiedy składać JPK?

Jednolity Plik Kontrolny – co to takiego?

Przez Jednolity Plik Kontrolny należy rozumieć księgi i dokumenty księgowe prowadzone za pomocą programów komputerowych w odpowiednim formacie, przekazywane na żądanie organu podatkowego.

Co zawiera JPK? Struktura JPK.

Jednolity Plik Kontrolny składa się ze struktur logicznych postaci elektronicznej ksiąg podatkowych oraz dowodów księgowych.

W chwili obecnej wprowadzono najnowszy plik JPK_V7, który składa się z dwóch części. Należy do nich:

• część ewidencyjna JPK_V7 –zawiera dane o sprzedaży i zakupach dokonanych w danym okresie rozliczeniowym (miesiącu lub kwartale). Dodatkowo obejmuje szczegółowe dane informacyjne, które można podzielić na obowiązkowe oraz opcjonalne;
• część deklaracyjna JPK_V7 – zawiera dotychczasowe pozycje wynikające z deklaracji, jednak w nieco odmiennej formie.

Nowa struktura JPK wymusza na przedsiębiorcach oraz księgowych stosowanie szczególnych oznaczeń, które można podzielić na trzy grupy:

• kody GTU sprzedawanych towarów i usług – podatnik w dokumentach sprzedaży obejmujących niektóre typy towarów lub usług będzie zobligowany do przypisania kodu GTU, tak by część ewidencyjna JPK_V7 odzwierciedlała te informacje;
• kody procedur transakcji – w przypadku wystąpienia szczególnych transakcji (np. sprzedaży wysyłkowej, świadczenia usług turystyki opodatkowanych na zasadzie VAT marża, transakcji z podmiotem powiązanym) na dokumencie zakupu lub sprzedaży należy wykazać ją w części ewidencyjnej JPK_VAT. Pola wypełnia się dla całego dokumentu poprzez zaznaczenie „1” w każdym z pól odpowiadających symbolom: SW, EE, TP, TT_WNT, TT_D, MR_T, MR_UZ, I_42, I_63, B_SPV, B_SPV_DOSTAWA, B_MPV_PROWIZJA, MPP, w przypadku wystąpienia danej procedury na księgowym dokumencie. W przypadku gdy procedura nie wystąpiła, pole pozostawia się puste;
• kody typów dokumentów – oznaczenie opcjonalne dokumentów sprzedaży w ramach części ewidencyjnej JPK_VAT. W przypadku wystąpienia danego typu dokumentu odpowiednio umieszcza się przy nim kod: RO, WEW, FP. W przypadku braku wymienionych oznaczeń pole pozostaje puste.

Od kiedy i kogo obowiązuje nowy JPK?

Do rozliczeń za czerwiec 2020 r. włącznie podatnicy VAT w celu rozliczenia z urzędem skarbowym wysyłają tradycyjnie dwa dokumenty:

• deklarację VAT, tj. VAT-7 (w przypadku rozliczeń miesięcznych) lub VAT-7K (w przypadku rozliczeń kwartalnych),
• plik JPK_VAT.

Tymczasem począwszy od rozliczeń za lipiec 2020 r., wszyscy czynni podatnicy VAT (mikro-, małe, średnie i duże firmy) będą zobligowani do składania jednego, nowego pliku JPK_V7, czyli JPK z deklaracją.

Do kiedy JPK?

Należy zwrócić uwagę, że bez względu na częstotliwość rozliczenia VAT część ewidencyjna JPK powinna być wysyłana do Ministerstwa Finansów co miesiąc. Natomiast część deklaracyjna – analogicznie do częstotliwości rozliczeń VAT, tzn. w przypadku rozliczenia miesięcznego – co miesiąc, a w przypadku rozliczenia kwartalnego – co kwartał. JPK_V7 za dany okres należy przesłać do 25. dnia miesiąca za miesiąc poprzedni. Jeżeli dzień ten przypada w weekend lub święto, termin ulega przesunięciu na najbliższy dzień roboczy.

Spółka komandytowa – informacje podstawowe

Spółka komandytowa, podobnie jak jawna i partnerska, zaliczana jest do spółek osobowych. Taka spółka nie ma osobowości prawnej, ma za to podmiotowość prawną. Może zatem we własnym imieniu zaciągać zobowiązania, posiadać własność, pozywać i być pozywaną itd.

Tym czym charakteryzuje się spółka komandytowa, jest pozycja jej wspólników: komplementariusza i komandytariusza. Każdy z nich pełni inną funkcję w spółce i inaczej odpowiada za jej zobowiązania.

Komplementariusz  reprezentuje spółkę i prowadzi jej sprawy. Odpowiada za długi spółki całym swoim majątkiem. Oznacza to, że w razie niewypłacalności spółki, komplementariusz być może będzie sięgnąć do swojego prywatnego majątku.

Komandytariusz nie może reprezentować spółki komandytowej. Odpowiada on za zobowiązana spółki do wysokości tzw. sumy komandytowej. Suma komandytowa określona jest w umowie spółki, nie ma żadnych odgórnych przepisów określającej jej wysokość. Najczęściej spotykaną praktyką jest ustalanie sumy komandytowej na takim samym poziomie, co wniesiony kapitał początkowy.

Jeżeli spółka ma kilku komandytariuszy – każdy może mieć określoną inną sumę komandytową.  Informacje dotyczące sumy komandytowej ujawniane są w KRS.

Zalety spółki komandytowej

Brak minimalnego kapitału zakładowego

Przepisy dotyczące spółki komandytowej nie wskazują minimalnej wysokości wkładów, jakie są zobowiązani wnieść do niej wspólnicy. W związku z tym wkłady do spółki komandytowej teoretycznie mogą zostać ustalone nawet na poziomie 1 zł.

Rejestracja przez internet

Spółkę komandytową można założyć przez internet za pośrednictwem systemu S24. W ten sam sposób można dokonywać zmian w umowie spółki, a także podejmować niektóre uchwały przez wspólników.

Swobodne kształtowanie odpowiedzialności

Sporządzając umowę spółki, można dowolnie kształtować zapisy, które w konsekwencji będą decydowały o odpowiedzialności majątkowej wspólników. Nie ma odgórnych przepisów, kto może być komplementariuszem a kto komandytariuszem, ani na jakim pułapie ustalić sumę komandytową. To wszystko ustalają wspólnicy w porozumieniu ze sobą. Jest to największa zaleta spółek komandytowych i najczęstszy powód, z którego wybierają je przedsiębiorcy.

Istotne jest, tylko aby był co najmniej jeden komplementariusz i jeden komandytariusz. Bez tych dwóch kategorii wspólników, spółka komandytowa nie może istnieć.

Brak podwójnego opodatkowania

Spółka nie rozlicza się z podatku dochodowego, zysk jest opodatkowany tylko raz – u wspólników spółki. W odniesieniu np. do spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, ta cecha przemawia na korzyść spółki komandytowej.

Możliwość wypłacania zaliczek na poczet zysków

W kodeksie spółek handlowych nie znajdują się żadne postanowienia normujące kwestię pobierania zaliczek na poczet przewidywanego zysku spółki komandytowej. Dlatego przyjmuje się, że zaliczki można swobodnie wypłacać. Odróżnia to od spółki z o.o., w której, aby pobrać zaliczkę na dywidenda, należy spełnić określone wymagania.

Możliwość kontynuowania spółki po śmierci komandytariusza

Zgodnie z art. 124 § 1 k.s.h., śmierć wspólnika odpowiadającego za zobowiązani spółki do wysokości sumy komandytowej nie powoduje rozwiązania spółki z mocy prawa. Śmierć komplementariusza będzie przyczyną rozwiązania spółki.

Wady spółki komandytowej

Pełna odpowiedzialność komplementariuszy

Komplementariusze z mocy przepisów ponoszą pełną odpowiedzialność, rozciągającą się także na majątek osobisty. Z tego też powodu bardzo często wspólnikiem – komplementariuszem zostaje spółka z ograniczoną odpowiedzialnością. Jest to manewr w teorii pozwalający na uniknięcie pełnej odpowiedzialności i przekucie tej wady w zaletę.

Mała decyzyjność komandytariuszy

Komandytariusze nie mają dużego wpływu na prowadzoną działalność ani nie mogą reprezentować spółki. Jest to wada w sytuacji, kiedy komandytariusz ma potrzebę zaangażować się w sprawy spółki.

Z jednej strony szali można położyć ograniczoną odpowiedzialność za długi spółki, a z drugiej możliwość aktywnego decydowania o bieżących działań tej samej spółki. Dlatego, zarówno bycie komandytariuszem, jak i komplementariuszem, ma swoje wady i zalety.

Wymagane jest prowadzenie pełnej księgowości

W spółce komandytowej obowiązkowe jest prowadzenie pełnej księgowości co może powodować konieczność poniesienia dodatkowych kosztów. Przez pełną księgowość rozumie się to,  że każda spółka komandytowa musi prowadzić księgi rachunkowe.

Niektórzy podnoszą, że jest to wada  ponieważ wybierając inną spółkę osobową, mogą być na KPiR albo ryczałcie. Jednak patrząc z perspektywy spółki z o.o., ten obowiązek nie robi żadnej różnicy – obie formy działalności wymagają prowadzenia ksiąg handlowych.

 

Przekształcenie jednoosobowej działalności gospodarczej w spółkę z o. o. opiera się na kilku zasadach, które są podstawą przyszłej spółki po jej przekształceniu:

• Spółka przekształcona zachowuje wszelkie prawa i obowiązki, które dotychczas przysługiwały przedsiębiorcy. Na spółkę z o.o. przechodzą zatem więc wszelkie umowy oraz uzyskane koncesje, zezwolenia i ulgi (o ile decyzja w tej sprawie nie postanowiła inaczej);
• Spółka przekształcona w zasadzie zachowa uprawnienia i ulgi podatkowe;
• Spółka przekształcona zachowuje ciągłość działalności gospodarczej. Oznacza to, że nazwa firmy może zostać ta sama, z tym że konieczne jest dodanie formy prawnej spółki;
• nie powstaje obowiązek zapłaty podatku. Oznacza to, że nie ma konieczności zapłaty podatku od dochodów (przychodów) ze sprzedaży majątku przekazanego do majątku jednoosobowej spółki z o.o. oraz z tytułu nabycia udziałów przekształconej spółki;
• zobowiązania zaciągnięte przed przekształceniem firmy pozostają w mocy. W takim przypadku za zobowiązania zaciągnięte w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą osoba fizyczna odpowiada solidarnie ze spółką przez okres 3 lat od dnia przekształcenia.

Etapy przekształcenia

Kluczowym momentem w przekształcaniu jednoosobowej firmy w spółkę z o.o. jest złożenie wniosku o wpis przekształcenia i spółki z ograniczoną odpowiedzialnością do Krajowego Rejestru Sądowego (KRS). Jednak zanim będzie to możliwe konieczne jest odpowiednie przygotowanie i podjęcie kilku kroków, które są wymagane do przekształcenia firmy w spółkę z o.o.

1. Sporządzenie bilansu i sprawozdania finansowego

Na potrzeby przekształcenia jednoosobowej działalności gospodarczej w spółkę z o.o. konieczne jest przygotowanie bilansu, czyli wyceny składników majątku przedsiębiorstwa. Ponadto konieczne jest przygotowanie sprawozdania finansowego. Oba te dokumenty sporządza się na określony dzień, a są one potrzebne do planu przekształcenia, do którego dołącza się je jako załącznik.

Bilans i sprawozdanie finansowe sporządza się w oparciu o księgi rachunkowe, ale jeżeli jako osoba fizyczna prowadząca działalność gospodarczą nie jest się zobowiązany, do ich prowadzenia, należy się sporządzić na podstawie:

1. podsumowania zapisów w podatkowej księdze przychów i rozchodów (KPIR),
2. innych ewidencji prowadzonych dla celów podatkowych,
3. spisu z natury,
4. innych dokumentów pozwalających sporządzić sprawozdanie.

 

2. Sporządzenie i badanie planu przekształcenia

Plan przekształcenia firmy sporządza się w formie pisemnej. Powinien zawierać co najmniej wycenę majątku firmy na dzień w miesiącu poprzedzającym sporządzenie tego planu. Jeżeli więc bilans przedsiębiorstwa został sporządzono np. na 29 kwietnia, to plan przekształcenia powinien być przygotowany najpóźniej do 31 maja.

Sporządzony pisemny plan przekształcenia firmy musi zostać potwierdzony notarialnie.

Następnie plan przekształcenia musi zostać zbadany przez biegłego rewidenta w zakresie poprawności i rzetelności. Wyznacza go sąd rejestrowy na wniosek (można wnioskować o wyznaczenie konkretnej osoby), do którego należy dołączyć następujące dokumenty:

1. projektem oświadczenia o przekształceniu,
2. projektem aktu założycielskiego (umowy spółki),
3. wyceną składników majątku Twojej firmy,
4. sprawozdanie finansowe,
5. opłatę sądową za złożenie wniosku w wysokości 300 zł.

Sąd rejestrowy wyznacza biegłego rewidenta do zbadania planu przekształcenia Sąd wyznacza również termin na sporządzenie opinii, przy czym nie może być on dłuższy niż 2 miesiące od dnia wyznaczenia biegłego rewidenta. Sporządzoną opinię biegły składa w sądzie rejestrowym oraz do wnioskodawcy. Po zakończonej pracy, sąd określi wynagrodzenie biegłego, którego pokrycie jest obowiązkiem przekształcanej firmy..

3. Sporządzenie oświadczenia o przekształceniu oraz umowy spółki

Po otrzymaniu opinii sporządzonej przez rewidenta, konieczne jest zawarcie oświadczenia o przekształceniu oraz podpisaniu umowy spółki w formie aktu notarialnego.

Oświadczenie o przekształceniu firmy powinno minimalnie zawierać takie elementy jak:

1. typ spółki, w jaki zamierzasz się przekształcić – w tym przypadku chodzi o spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością,
2. wysokość kapitału zakładowego – w przypadku spółki z o.o. ma to być minimum 5 000 zł,
3. zakres przyznanych Tobie praw osobiście jako wspólnikowi spółki z o.o., o ile takie przyznanie jest w ogóle przewidziane,
4. nazwiska i imiona członków przekształconej spółki z o.o.

Z kolei umowa spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, zgodnie z przepisami Kodeksu spółek handlowych powinna określać:

1. firmę i siedzibę spółki,
2. przedmiot działalności spółki,
3. wysokość kapitału zakładowego,
4. liczbę udziałów przypadających na jednego wspólnika,
5. liczbę i wartość nominalną udziałów,
6. czas trwania spółki, jeżeli został określony.

 

4. Powiadomienie pracowników o przekształceniu

W przypadku zatrudniania pracowników konieczne jest powiadomienie ich o przewidywanym terminie przekształcenia firmy w spółkę z o.o. Przekształcenie nie wypływa na zmianę podmiotu zatrudniającego, zatem umowy o prace, które zostały zawarte przed przekształceniem nadal obowiązują, jednak ze względów formalnych konieczne jest naniesienie na nie zmiany w części określającej pracodawcę, jeżeli na skutek przekształcenia zmieniła się nazwa firmy oraz forma prawna działalności. Najprostszym sposobem na wprowadzenie zmian jest aneks do umowy.

5. Złożenie wniosku o wpis przekształcenia spółki z o.o. do KRS i wykreślenie z CEIDG

Wniosek o wpis przekształcenia do KRS muszą wnieść wszyscy powołani członkowie zarządu spółki. Wniosek ten składa się do sądu rejestrowego właściwego ze względu na siedzibę spółki w terminie nie późniejszym niż 6 miesięcy od dnia zwarcia umowy spółki.

Wniosek należy złożyć na formularz KRS-W3, do którego należy dołączyć właściwe dokumenty.

Przekształcona spółka jako nowy podmiot otrzymuje numer KRS, nowy numer NIP oraz numer REGON. Nazwa firmy może pozostać ta sama, z tym że zmienia się jej forma prawna. W ciągu 7 dni od dnia wpisu spółki do KRS trzeba złożyć wniosek o wykreślenie z CEIDG.

6. poznaj ofertę biura rachunkowego PIK

   skontaktuj się z nami

   +48 731 278 082

   biuro@pik-ksiegowosc.pl

   napisz do nas

   Uzupełnienie danych w urzędach

Rejestracja działalności gospodarczej w KRS opiera się wyłącznie na podstawowych danych, które wystarczają do nadania numeru NIP i REGON. Jednak do rejestracji spółki jako płatnika składek ZUS, podatnika oraz w zakresie statystyki konieczne są dodatkowe informacje, takie jak numer firmowego rachunku bankowego czy miejsca prowadzenia działalności. Przekazanie danych uzupełniających o spółce po jej przekształceniu z jednoosobowej działalności gospodarczej jest obowiązkowe.

Upadłość konsumencka jest coraz popularniejszym pojęciem i coraz bardziej znaną instytucją, która może okazać się dobrym wyjściem w niektórych sytuacjach życiowych. Z dniem 24 marca 2020 roku w życie weszły przepisy nowelizacji z 30 sierpnia 2019 r. prawa upadłościowego.

Co to jest upadłość konsumencka?

Upadłość konsumencka to postępowanie sądowe skierowane wyłącznie dla osób fizycznych, które nie prowadzą działalności gospodarczej. Przedsiębiorcy nie mogą skorzystać z dobrodziejstw upadłości konsumenckiej.

Postępowanie mające doprowadzić do upadłości dostępne jest jedynie dla tych, którzy są niewypłacalni, a jego głównym celem jest oddłużenie z całego lub części zadłużenia, których konsument nie będzie w stanie spłacić. Ważny jest fakt, że upadłość może dotyczyć jedynie długów, które zaistniały przed jej ogłoszeniem, nie dotyczy długów które powstały po jej ogłoszeniu.

Kiedy konsument pozostaje niewypłacalny? Przede wszystkim w sytuacji, gdy jego miesięczne wynagrodzenie jest zbyt niskie, aby mógł on pokryć wydatki związane z utrzymaniem oraz spłatą długów.

Kto może ogłosić upadłość konsumencką i jak to zrobić?

Ogłoszenie upadłości osoby fizycznej odbywa się wyłącznie w sądzie, dlatego, aby móc skorzystać z tego rozwiązania, konieczne jest wniesienie odpowiedniego wniosku do sądu. Warto wiedzieć, że wniosek może zostać złożony zarówno przez dłużnika, jak i jego wierzyciela. Podczas prowadzonego postępowania sądowego należy uzasadnić, że osoba zadłużona nie ma realnych możliwości, aby spłacać zaległe zobowiązania.

Upadłość konsumencka — warunki

Pierwszym krokiem jest złożenie wniosku do sądu oraz wniesienie opłaty w wysokości 30 złotych. Należy mieć świadomość, że dopiero podczas rozprawy sąd zdecyduje czy długi oraz jaka ich część może zostać umorzona. Jeśli okaże się, że dłużnik może ogłosić upadłość jedynie w zakresie części zadłużenia, a resztę będzie musiał spłacać, sąd ustali również plan spłat lub nakaże sprzedaż mienia upadłego w celu pokrycia części zobowiązań. Na względzie należy mieć zatem, że upadłość konsumencka nie wiążę się z całkowitym umorzeniem długów. Co więcej, nierzadko jest to proces skomplikowany i żmudny.

Jak przygotować i złożyć wniosek o upadłość konsumencką?

Wniosek o upadłość konsumencką nie jest niczym nazbyt skomplikowanym i może wypełnić go niemalże każda osoba, jednakże zalecenia jest skorzystanie z profesjonalnej pomocy prawnika. Radca prawny pomoże przygotować stosowny wniosek o upadłość konsumencką w ten sposób, by był on wypełniony prawidłowo. Specjalista z zakresu prawa będzie posiadał również niezbędną wiedzę, która może okazał się bardzo cenna podczas postępowania sądowego.

Ogłoszenie upadłości konsumenckiej — konsekwencje

Ogłoszenie upadłości dla wielu osób  wydaje się jedynym słusznym rozwiązaniem, gdy niemożliwe staje się spłacenie długów, ale warto być świadomym, że upadłość konsumencka niesie za sobą także konsekwencje. Będzie to na przykład ograniczenie ilości i rodzaju umów, które konsument może zawierać w ramach zakupu różnorodnych produktów użytku codziennego, czyli żywności, środków chemicznych itp.

Skutki upadłości konsumenckiej to także fakt, że w sytuacji, gdy konsument nagle i bezpodstawnie porzuci pracę zawodową, może narazić się na umorzenie postępowania sądowego o ogłoszenie upadłości. W wyniku tego niemożliwe będzie jakiekolwiek oddłużenie w przyszłości. Konsument zostaje także skreślony z rejestru dłużników niewypłacalnych w KRS. Konsekwencje ogłoszenia upadłości konsumenckiej są związane także z majątkiem dłużnika. Traci on wszelkie prawo do zarządzania swoim majątkiem, a zostaje ono przekazane syndykowi. Dodatkowo upadły w wielu przypadkach musi przekazać mu swój majątek oraz składać odpowiednie informacje związane z posiadanym mianem.

Warto przy tym wiedzieć, że gdy jeden z małżonków ogłosi upadłość konsumencką, to automatycznie między małżonkami następuje rozdzielność majątkowa. Majątek przyjmuje więc formę tak zwanej masy upadłościowej, którą przeznacza się na pokrycie wydatków związanych z postępowaniem sądowym oraz spłatę zadłużeń.

Jak długo trwa proces ogłaszania upadłości konsumenckiej?

W tym przypadku prawo nie ustala żadnych konkretnych terminów, jednak w wielu przypadkach orzeczenie o ogłoszeniu lub odrzuceniu upadłości zostaje wydane już jakieś 3 tygodnie po złożeniu wniosku. Warto jednak wiedzieć, że cały etap może trwać nawet 3 miesiące.

Postępowanie upadłościowe — etapy

Zlikwidowanie majątku osoby ogłaszającej upadłość (syndyk sprawdza listę wierzycieli i dokonuje sprzedaży majątki dłużnika. Następnie sąd wydaje kolejne orzeczenie o planie spłaty długów. Etap może trwać nawet 1,5 roku. Sąd ustalają plan spłat, który obejmuje 12, 24 lub 36 miesięcy, przez które osoba upadła może wnosić określoną kwotę na rzecz niespłaconych zobowiązań (w przypadku osób, które do zadłużenia doprowadziły z premedytacją, okres ten może sięgać nawet 7 lat). Warto wiedzieć, że postępowanie może przebiec o wiele szybciej bez realizacji planu spłaty, np. gdy sąd umorzy zobowiązania dłużnika, jeśli jego sytuacja jest ciężka i uniemożliwia dokonywania spłat. Postępowanie o upadłość konsumencką trwa zazwyczaj max. 5 lat od złożenia wniosku sądowego.

Co istotne, upadłość konsumencką można ogłosić więcej niż raz w życiu. Nie może to jednak nastąpić wcześniej niż 10 lat od ogłoszenia poprzedniej upadłości.

Zmiany w roku 2020

24 marca 2020 roku weszła w życie większość przepisów nowelizacji z 30 sierpnia 2019 r. prawa upadłościowego. Nowe przepisy mają uprościć zasady ogłoszenia upadłości konsumenckiej. Konsekwencje odczują również wierzyciele i to już w bieżącym roku.

1. Osoba chcąca ogłosić upadłość nie musi już podawać powodów niewypłacalności
2. Osoba zadłużona zyskała możliwość wnioskowania o zawarcie ugody z wierzycielem. W takim przypadku nie trzeba już składać wniosku sądowego o ogłoszenie upadłości konsumenckiej.
3. Upadłość ogłosić mogą także osoby, które doprowadziły do zadłużenia z premedytacją, jednak w ich przypadku zachodzi konieczność spłaty zobowiązania od min. 36 miesięcy do 7 lat.
4. Całkowite umorzenie długu jest możliwe tylko w sytuacji, gdy sąd udowodni, że dłużnik nie posiada majątku.
5. Koszty upadłości konsumenckiej w 2020 r. to przede wszystkim na początek 30 zł w formie opłaty sądowej za złożenie wniosku. Zachodzi również konieczność w późniejszym czasie doliczenia koszty postępowania sądowego, które są uzależnione od wielu czynników.

1. Windykacja przedsądowa (Postępowanie polubowne)

W przypadku kiedy posiadamy względem naszego dłużnika wymagalną wierzytelność (niezapłacona faktura VAT, niespłacona pożyczka), w pierwszej kolejności konieczne jest zdyscyplinowanie dłużnika do uiszczenia należności, poprzez przesłanie ponaglenia

Najbardziej popularną formą przedsądowej windykacji długu jest wysyłanie listem poleconym pisemnego wezwania do zapłaty. W tym miejscu trzeba zauważyć, że nawet na tym etapie właściwe jest skorzystanie z pomocy prawnej, dzięki czemu w wezwaniu znajdą się wszystkie niezbędne dane takie jak dane dotyczące rodzaju, wierzytelności oraz wymagany sposób i termin płatności. W wezwaniu powinno się również zamieścić informacje o konsekwencjach, które spotkają dłużnika, jeśli nie ureguluje długu w podanym terminie.  Ostatnie wezwanie do zapłaty powinno informować dłużnika, że jeśli nie zapłaci to sprawa zostanie skierowana do sądu. Należy pamiętać, aby dokumentować wszystkie działania na tym etapie, ponieważ będą one stanowiły ważny dowód w postępowaniu sądowym.

Jeśli zależy nam na relacjach z dłużnikiem (np. jest on stałym klientem) to lepiej prowadzić z nim negocjacje i zawrzeć ugodę, w której rozłożymy spłatę długu na raty.

Kiedy wezwania lub negocjacje nie przyniosą żadnego skutku konieczne jest skierowanie sprawy na drogę sądową.

2. Postępowanie sądowe

Kolejnym krokiem, po wyczerpaniu wszystkich przedsądowych metod windykacji należności jest wniesienie pozwu do właściwego sądu. Wielu wierzycieli obawia się postępowania sądowego, ponieważ są przeświadczeni o jego wysokich kosztach. Są to obawy bezpodstawne, ponieważ kosztami postępowania sądowego zasadniczo obciążany jest dłużnik. Na etapie sądowym warto korzystać z pomocy profesjonalnych pełnomocników, którzy stworzą odpowiedni pozew, wniosą go do właściwego sądu i będą prowadzić całość późniejszego postępowania. Efektem finalnym jest uzyskanie nakazu zapłaty, który w przypadku uprawomocnienia (kiedy dłużnik nie wniesie sprzeciwu, a następnie kiedy wniesienia sprzeciw sprawa zostanie prawomocnie zakończona na drodze postępowania zwykłego) będzie podlegał egzekucji.

3. poznaj ofertę biura rachunkowego PIK

   skontaktuj się z nami

   +48 731 278 082

   biuro@pik-ksiegowosc.pl

   napisz do nas

   Klauzula wykonalności

Prawomocny nakaz zapłaty co do zasady stanowi jedynie tytuł egzekucyjny. Dlatego niezbędne jest wystąpienie do sądu z niezależnym wnioskiem o nadanie mu klauzuli jego wykonalności.

W klauzuli wykonalności sąd stwierdza, że uzyskany wyrok lub nakaz zapłaty spełnia wymogi i stanowi podstawę do rozpoczęcia egzekucji. Nakaz zapłaty lub wyrok może zostać opatrzony klauzulą wykonalności, gdy jest już prawomocne lub podlega natychmiastowemu wykonaniu. Natychmiastowa wykonalność wynika z ustawy lub osobnego orzeczenia sądu w tej sprawie. Jeśli minęły dwa tygodnie od doręczenia pozwanemu nakazu zapłaty i pozwany nie zaskarżył go, nakaz zapłaty staje się prawomocny.

W przypadku wyroku, sprawa wygląda niemal identycznie. Jeśli pozwany w ciągu 2 tygodni od doręczenia mu wyroku nie złożył apelacji, istnieje możliwość nadania wyrokowi klauzuli wykonalności. Co do zasady, klauzula wykonalności jest nadawana na wniosek. Istnieje kilka wyjątków, gdy sąd faktycznie zrobi to z urzędu m.in., gdy zasądza alimenty. Z urzędu sąd nadaje klauzulę wykonalności również w przypadku niektórych spraw z zakresu prawa pracy. Istnieje jeszcze jeden istotny przypadek, w którym nie ma konieczności składania wniosku o nadanie wniosku o nadanie klauzuli wykonalności. Nie trzeba o nią wnioskować, jeśli nakaz zapłaty został wydany w trakcie elektronicznego postępowania upominawczego tzw. sąd elektroniczny lub e-sąd.

Nakazowi zapłaty uzyskanemu w trakcie elektronicznego postępowania upominawczego sąd nadaje klauzulę z urzędu, niezwłocznie po uprawomocnieniu się nakazu. Zasadniczo jednak, aby uzyskać klauzulę wykonalności, należy zainicjować tzw. postępowanie klauzulowe. W tym celu należy złożyć odpowiedni wniosek – o nadanie klauzuli wykonalności. Opłata za wniosek o nadanie klauzuli wykonalności – samo nadanie klauzuli orzeczeniu sądu nie podlega opłacie sądowej ani kancelaryjnej.  Dotyczy to jednak jedynie sytuacji, w której odpis orzeczenia jest załączany do wniosku.

Jeśli nie posiada się odpisu orzeczenia i skierowano wniosek o nadanie klauzuli wykonalności o jego doręczenie, należy uiścić opłatę kancelaryjną. Wynosi ona 6 zł za każdą rozpoczętą stronę.

4. Egzekucja komornicza

Egzekucja komornicza rozpoczyna się, gdy wierzyciel dysponuje tytułem egzekucyjnym zaopatrzonym w klauzulę wykonalności. Tytuł egzekucyjny po zaopatrzeniu go w klauzulę wykonalności nosi nazwę tytułu wykonawczego.  Po jego uzyskaniu należy złożyć wniosek do komornika o rozpoczęcie procesu egzekucji.

Spłaty można dochodzić zarówno z ruchomego, jak i z nieruchomego majątku dłużnika. Można zająć jego mieszkanie, samochód, sprzęty domowe i zlicytować je. Można również zająć konto bankowe, pensję, emeryturę czy gotówkę posiadaną przez dłużnika. Oczywiście proces egzekucji komorniczej różni się zasadniczo w zależności od tego, z jakiego składnika majątku dłużnika dochodzi się spłaty lecz tym zajmuje się komornik.

Na początku egzekucji komorniczej należy uiścić opłatę określoną przez komornika, ale jest ona potem ściągana od dłużnika.

Wspólnicy spółki z ograniczoną odpowiedzialnością

W przypadku, kiedy w spółce występuje przynajmniej dwóch wspólników, gdzie jeden ze wspólników posiada 90% (a najbezpieczniejszą wartością jest 80%) obowiązek opłacania składek ZUS przez wspólników ZUS odpada.

Jak, wskazano powyżej co do zasady wspólnicy wieloosobowych spółek z ograniczoną odpowiedzialnością, którzy nie są powiązani ze spółką umową o pracę, nie podlegają obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym.

Warto zwrócić uwagę na sytuację, w której wspólnicy dzielą się udziałami w spółce w taki sposób, że jeden z nich będzie w posiadaniu 99%, a drugi 1% udziałów lub podobnych proporcjach, co w następstwie ma być podstawą do braku konieczności płacenia obowiązkowej składki ZUS.

W orzecznictwie tak duża dysproporcja udziałów w spółce została oceniona jako iluzoryczna z uwagi na to, że jeden wspólnik ma pozycję dominującą. Dodatkowo warto wspomnieć, że sądy nazywają takich wspólników ze znaczną przewagą udziałów jako niemal jedyny wspólnik spółki z o. o., wobec czego podlegają oni ubezpieczeniu społecznemu (zob. wyrok Sądu Najwyższego z 3 sierpnia 2011 roku, sygn. akt I UK 8/11).

Wobec powyższego działanie wspólników mające na celu obejście obowiązkowego ozusowania, zostało podważone przez sądy. Nawet jeśli z umowy spółki lub listy wspólników wynika, że spółka jest wieloosobowa, przy czym jeden z nich posiadał zdecydowaną większość udziałów, a drugi minimalny udział, w rzeczywistości funkcjonują jak spółka jednoosobowa. Wspólnik taki podlega obowiązkowemu opodatkowaniu względem ZUS.

Podsumowując, należy pamiętać, że konieczności uiszczania opłat na składki ZUS podlegają osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, wspólnicy spółek osobowych i wspólnicy w jednoosobowych spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością. Wspólnicy w spółkach z o. o. czy spółkach akcyjnych nie podlegają obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym z uwagi na sam fakt bycia wspólnikiem. Warto pamiętać, iż wspólnik z drastycznie nierówną liczbą udziałów tj. 99% do 1% może być uznany w spółce za iluzorycznego czy niemal jedynego wspólnika.

Członkowie zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością

Członek zarządu spółki z o.o. jest powoływany i odwoływany uchwałą wspólników, chyba że umowa spółki stanowi inaczej. Istnienie (lub nieistnienie) obowiązku opłacania składek za taką osobę zależy od tego, na jakiej podstawie pełni ona swoją funkcję. Jeżeli członek zarządu wykonuje swoje obowiązki wyłącznie na podstawie powołania, spółka musi zgłaszać członka zarządu do ubezpieczeń społecznych i ubezpieczenia zdrowotnego. Nie ma znaczenia, czy za pełnienie swej funkcji członek zarządu otrzymuje wynagrodzenie, czy też sprawuje funkcję nieodpłatnie. Od przychodu uzyskanego z tytułu pełnienia funkcji w zarządzie spółka, jako płatnik składek, nie będzie opłacała za prezesa żadnych składek.

Takie stanowisko zajął ZUS w interpretacji indywidualnej z dnia 17 maja 2013 r. stwierdzając, że: „Osoba powołana na członka zarządu, aby otrzymywać wynagrodzenie, nie musi być zatrudniona na podstawie umowy o pracę, umowy zlecenia czy innej umowy o świadczenie usług (…). Treść przepisu art. 6 oraz powiązanych art. 11 i art. 12 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych pozwala uznać, iż powołanie w znaczeniu bezumownego powierzenia funkcji organu spółki – członka zarządu (na podstawie art. 201 ksh) nie stanowi samoistnego tytuł podlegania ubezpieczeniom, a tym samym nie rodzi obowiązku opłacania składek na ubezpieczenia społeczne”.

Jednakże, z faktem braku obciążeń ZUS wiąże się również brak jakichkolwiek korzyści, które normalnie wynikają z podlegania ubezpieczeniom. Członek zarządu spółki z o.o., za którego nie są opłacane żadne składki, nie ma prawa do bezpłatnej opieki medycznej (brak ubezpieczenia zdrowotnego), nie odkłada składek na przyszłą emeryturę (brak ubezpieczenia emerytalnego) i nie może liczyć na świadczenia w razie choroby lub macierzyństwa (brak ubezpieczenia chorobowego).

Powołaniu może (ale nie musi) towarzyszyć nawiązanie dodatkowego stosunku prawnego. Jeżeli z osobą powołaną w skład zarządu spółka równolegle podpisze umowę o pracę lub umowę zlecenia (albo inną umowę o tym charakterze, np. kontrakt menedżerski) składki na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne takiej osoby należy opłacać na zasadach obowiązujących – odpowiednio – w odniesieniu do pracowników lub zleceniobiorców.

Spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością możesz założyć na dwa sposoby: tradycyjnie, w formie aktu notarialnego albo przez Internet, na portalu S24, prowadzonym przez Ministerstwo Sprawiedliwości.

Rejestracja przez Internet to same korzyści:

• wszystkie formalności związane z założeniem i rejestracją spółki z o.o. dokonywane są za pomocą Internetu;
• nie jest konieczna wizyta u notariusza, co pozwoli zaoszczędzić czas i pieniądze.

Rejestracja krok po kroku

Założenie konta użytkownika na portalu S24 oraz stworzenie profilu przedsiębiorstwa.

Z portalu S24 można korzystać po założeniu konta. Żeby się na nie zalogować, konieczne jest podanie ustalonego loginu oraz hasła. Jako zalogowany użytkownik można tworzyć profile przedsiębiorstw, oraz przeglądać te, do których nadane zostały uprawnienia przez innego użytkownika.

Wszystkie informacje dotyczące procesu rejestracji spółki kierowane są na to konto. Dodatkowo, na podany adres e-mail, kierowane są powiadomienia o nowej korespondencji na portalu S24.

Rozpoczęcie rejestracji spółki z ograniczoną odpowiedzialnością

W pierwszej kolejności należy określić indywidulaną i unikatową nazwę spółki. Następnie, po kliknięciu przycisku „zapisz” nastąpi przeniesienie do kolejnego ekranu, w którym znajdują się zakładki niezbędne do rejestracji spółki.

Znajdują się one po lewej stronie (m.in. Dokumenty, Wnioski, Korespondencja). Po kliknięciu w pierwszą z nich, czyli Dokumenty, pojawi się komplet standardowych dokumentów, których wypełnienie jest niezbędne w celu rejestracji spółki. Konieczne do zarejestrowania spółki dokumenty to umowa spółki i lista wspólników oraz oświadczenie o wniesieniu kapitału.

Przechodząc do wypełniania umowy, pojawi się sześć kroków, które należy przejść oraz na końcu zakładka podpisy. W trakcie ich wypełniania konieczne będzie podanie danych wspólników spółki, przedmiot działalności rejestrowanej spółki (wybór odpowiedniego PKD), czy wybrać wariant zbycia udziałów przez wspólników, a także określić sposób reprezentacji spółki i jej organy. Na tym etapie określamy też wartość każdego udziału (musi wynosić co najmniej 50 zł) i ich liczbę, jaką otrzyma każdy wspólnik. Automatycznie przełoży się to na wysokość kapitału zakładowego (minimum 5 tys. zł).

Podpisanie dokumentów i wniosku

Dokumenty w trybie S24 można podpisać przy użyciu:

• podpisu elektronicznego kwalifikowanego (podpis zakupiony od dostawcy certyfikatów kwalifikowanych);
• podpisu Profilem Zaufanym (aby uzyskać taką możliwość należy zarejestrować się na stronie Profilu Zaufanego) – sposób przystępny i polecany.

Umowę spółki podpisują wspólnicy. Z kolei oświadczenie o wniesieniu kapitału, listę wspólników czy wniosek o wpis do KRS podpisuje zarząd spółki. Do zarządu mogą wejść wspólnicy spółki. Wtedy podpisują oni także pozostałe dokumenty, choć już nie jako wspólnicy, a członkowie zarządu.

W sytuacji konieczności złożenia dodatkowych dokumentów, można je załączyć jako dokument zewnętrzny w formacie PDF, który następnie jest podpisywany jak reszta dokumentów.

Sytuacja taka będzie miała miejsce np. przy rejestracji nowego podmiotu lub zmiany wpisu, która dotyczy zmiany udziałowców lub wspólników. Konieczne będzie wtedy złożenie dodatkowego oświadczenia obejmującego informację czy spółka jest cudzoziemcem. System S24 nie posiada wzorca takiego oświadczenia.

Opłacenie wniosku

Koszty związane z rejestracją uiszczane są za pomocą płatności on-line. System S24 automatycznie przenosi we właściwym momencie do systemu płatności elektronicznych ePłatności, po poprawnym przejściu wcześniejszych kroków. Po poprawnym dodaniu dokumentów do wniosku o rejestrację oraz jego uzupełnieniu poprzez wskazaniu adresu spółki, właściwego sądu, do którego wniosek jest kierowany i podpisaniu przez właściwe osoby, uaktywni się przycisk „opłać i wyślij”, w który należy kliknąć. Pierwszym ekranem, jaki się pojawi będzie „podsumowanie zapłaty za usługę”. Należy zweryfikować tu dane płatności, dane płatnika oraz dane użytkownika, a jeśli się zgadzają kliknąć „dalej”. Następnie otworzy się zakładka „realizacja płatności”, gdzie będzie wybór sposobu zapłaty przelewem albo kartą płatniczą/kredytową. Po kliknięciu w przycisk „zapłać” system ePłatności przechodzi, w zależności od wybranego sposobu płatności, na kolejne zakładki. Należy postępować zgodnie z instrukcją ePłatności.

Koszty

• wpis do Krajowego Rejestru Sądowego – opłata sądowa wniosku w wysokości 250 zł. System S24 automatycznie wskaże numer rachunku bankowego sądu rejestrowego, który jest właściwy dla siedziby spółki;
• opłata za ogłoszenie pierwszego wpisu w Monitorze Sądowym i Gospodarczym w wysokości 100 zł płatne na rachunek bieżący dochodów sądu rejonowego przyjmującego wniosek o dokonanie wpisu;
• opłata manipulacyjna operatora płatności.

Złożenie dokumentów rejestracyjnych spółki w sądzie rejestrowym

Opłacony wniosek trafi do wybranego sądu rejestrowego, właściwego dla siedziby spółki, który powinien rozpatrzeć taki wniosek w terminie jednego dnia od daty wpływu (zwykle zajmuje to około 7 dni).

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jest spółką kapitałową. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością jest samodzielnym podmiotem posiadającym osobowość prawną a jej minimalny kapitał zakładowy wynosi co najmniej 5.000 złotych. Kapitał zakładowy musi zostać pokryty w całości w pieniądzu lub w naturze (aport).

Umowa spółki z o.o. może zostać sporządzona w formie aktu notarialnego albo za pośrednictwem systemu internetowego – S24. Do jej zawiązania za pośrednictwem Internetu konieczne są tylko podpisy zaufane ePUAP wspólników spółki.

Spółka z o.o. może posiadać jednego lub kilku wspólników. Wspólnikami spółki z o.o. mogą zostać osoby fizyczne lub osoby prawne. Jedynie na etapie zawiązania nowej spółki z o.o. jedynym wspólnikiem nie może być inna spółka z ograniczoną odpowiedzialnością.

W spółce musi być ustanowiony zarząd, który może się składać z jednej lub większej ilości członków – osób fizycznych, które mogą zarówno być obywatelami polskimi, jak i cudzoziemcami.

Zalety spółki z o.o.

Osobowość prawna spółki z ograniczoną odpowiedzialnością – spółka z o.o. z racji tego, że posiada zdolność prawną, zdolność do czynności prawnych oraz zdolność sądową może we własnym imieniu zaciągać zobowiązania, nabywać prawa, w tym własność praw majątkowych do ruchomości i nieruchomości i inne prawa rzeczowe, jak również pozywać i być pozywana.

Niskie koszty założenia spółki z ograniczoną odpowiedzialnością – koszty związane z zawarciem umowy spółki z o.o. i rejestracją spółki w KRS są uzależnione od wysokości kapitału zakładowego, w przypadku założeniu spółki u notariusza oscylują około 1000 zł. W przypadku założenia spółki z o.o przez Internet nie ma obowiązku ponoszenia kosztów notarialnych, koszt założenia to tylko 350 zł.

Niski minimalny kapitał zakładowy –niezbędny do założenia spółki z o.o. kapitał zakładowy wynosi 5.000 zł. Kwota ta wpłacona jest przez wspólników i odpowiada następnie ilości przysługujących mu udziałów. Udziały mogą, ale nie muszą być równe, a minimalna wartość jednego udziału nie może być niższa niż 50 zł. Objęte udziały dają prawo głosu na zgromadzeniach i przekładają się na możliwość decydowania o sprawach spółki.

Ograniczona odpowiedzialność wspólników – jedną z najważniejszych zalet spółki z o.o. jest ograniczenie odpowiedzialności wspólników za zaciągnięte zobowiązania spółki. Ograniczona odpowiedzialność oznacza, że za zobowiązania spółki wobec wierzycieli nie odpowiadają sami wspólnicy posiadanym majątkiem, a odpowiada za nie sama spółka. Odpowiedzialność wspólników ograniczona została do wysokości posiadanych udziałów, a rozszerzona na ich majątek osobisty może być tylko w wyjątkowych przypadkach.

Wady spółki z o.o.

Obowiązek składania sprawozdań finansowych – Obowiązek dotyczący sporządzenia i złożenia do sądu rejestrowego rocznego sprawozdania finansowego spoczywa na zarządzie spółki. Konieczne jest coroczne sporządzenie sprawozdania, za co odpowiedzialny jest zarząd. W praktyce takie sprawozdanie jest w całości przygotowywane przez biuro księgowe obsługujące spółkę.

Podwójne opodatkowanie dochodów z działalności –zysk spółki jest opodatkowany podatkiem dochodowym od osób prawnych (CIT). Ponadto, w przypadku, gdy spółka osiąga zysk a wspólnicy nie decydują się przeznaczyć go na cele inwestycyjne tylko na wypłatę dywidendy, pojawia się konieczność opodatkowania tego zysku przez każdego ze wspólników kolejnym podatkiem dochodowym (gdy wspólnik jest osobą fizyczną – PIT, gdy osobą prawną – CIT). Co za tym idzie powoduje to podwójne opodatkowanie spółki z o.o. W tym miejscu należy zauważyć, że istnieją konstrukcje które niwelują ten problem, dobre biuro księgowe jest w stanie poradzić sobie z tym problemem.

Odpowiedzialność członków zarządu za zobowiązania spółki– jak wspomniano, za zobowiązania spółki zaciągnięte w stosunku do osób trzecich odpowiada sama spółka całym swoim majątkiem. W niektórych jednak przypadkach członkowie zarządu odpowiadają za zobowiązania spółki. Ma to miejsce w sytuacji, gdy egzekucja prowadzona przez wierzycieli przeciwko spółce okaże się bezskuteczna.

Obowiązek prowadzenia pełnej księgowości –spółka z o.o. nie może prowadzić książki przychodów i rozchodów a jest zobowiązana do prowadzenia pełnej księgowości. Rodzi to trudności związane z możliwością finansowania spółki z o.o. (zwiększenie kapitału spółki jest bardziej sformalizowane pod względem prawnym niż w przypadku działalności gospodarczych osób fizycznych). Powierzenie prowadzenie ksiąg rachunkowych dobremu biuru księgowemu rozwiązuje ten problem oraz nie stanowi dużego obciążenia finansowego.

Słowo wstępu

Spółka cywilna jest prosta i powszechną formą prawną prowadzenia firmy. Należy pamiętać, że w przeciwieństwie do spółek kapitałowych i osobowych nie posiada osobowości prawnej, a jej oparte jest na zawieranej pomiędzy jej wspólnikami umowie w celu realizacji wspólnego celu gospodarczego. Funkcjonowanie spółki cywilnej uregulowane jest w Kodeksie Cywilny. Konstrukcja spółki cywilnej nakłada jednak na wspólników liczne obowiązki podatkowe. Istotną jej cechą jest fakt, że na gruncie podatku dochodowego, podatnikami są wyłącznie wspólnicy, natomiast podatnikiem podatku VAT będzie już sama spółka.

Opodatkowanie dochodów wspólników spółki cywilnej

W świetle przepisów o podatku dochodowym spółka cywilna została uznana jako spółka, która nie jest osoba prawną. Tworzą ją co najmniej dwa podmioty gospodarcze (osoby fizyczne lub osoby prawne). W zależności od formy prowadzenia działalności gospodarczej wspólnicy spółki cywilnej są zobowiązani rozliczać PIT lub CIT od dochodów uzyskiwanych w ramach spółki cywilnej.

Wedle art. 8 ust. 1 ustawy o PIT przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną u każdego ze wspólników określa się proporcjonalnie do jego udziału w zysku (udziału) – co regulowane jest w treści samej umowy spółki cywilnej. W przypadku braku stosownych zapisów w umowie spółki cywilnej, przyjmuje się, że udziały wspólników są równe. Również proporcjonalnie do udziału w zyskach spółki wspólnicy rozliczają koszty uzyskania przychodów, wydatki niebędące kosztami podatkowymi oraz straty, jak również ulgi podatkowe rozliczane w związku z prowadzeniem działalności w formie spółki niebędącej osobą prawną – spółki cywilnej. W tym celu spółka cywilna osób fizycznych jest zobowiązana prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, a w niektórych przypadkach księgi rachunkowe.

Formy opodatkowania dochodu przez wspólników spółki cywilnej

Prowadzenie działalności w formie spółki cywilnej związane jest z możliwością wyboru przez wspólników dogodnej dla niego formy opodatkowania dochodów. Ustawa o PIT przewiduje możliwość zastosowania:

1. opodatkowania na zasadach ogólnych:

1. według skali podatkowej 18% lub 32% lub
2. podatkiem liniowym 19%;

2. opodatkowania w formach zryczałtowanych:

1. ryczałt od przychodów ewidencjonowanych lub
2. karta podatkowa.

Warto w tym miejscu zaznaczyć, że każdy ze wspólników spółki cywilnej może wybrać inną formę opodatkowania (np. skala podatkowa i podatek liniowy). Z kolei wybór formy ryczałtowej przez jednego ze wspólników oznacza, że również pozostali wspólnicy powinni przyjąć tę samą formę rozliczeń z Urzędem Skarbowym. O wyborze danej formy opodatkowania powinna decydować m.in. indywidualna specyfika prowadzonego przedsiębiorstwa, jak również zakres prowadzonej działalności.

Niekiedy może okazać się, że atrakcyjna stawka opodatkowania ryczałtem przy jednoczesnej rezygnacji z rozliczania kosztów podatkowych może być dla przedsiębiorcy mniej korzystna od rozliczania dochodów według skali podatkowej lub liniowo.

Spółka cywilna na gruncie ustawy o VAT

Inaczej niż na gruncie ustaw o PIT i CIT wygląda podmiotowość podatkowo-prawna spółki cywilnej w ustawie o podatku od towarów i usług. W myśl przepisów VAT to spółki cywilne, a nie ich wspólnicy, są podatnikami VAT. O statusie podatnika VAT spółki cywilnej przesądza fakt, że w rzeczywistości to ona jest podmiotem wykonującym działalność zarobkową o określonym celu gospodarczym, co wpisuje się w definicję podatnika, o której mowa w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT. Tym samym jeśli obowiązek rozliczania tego podatku spoczywa na spółce, to status jej wspólników jest z punktu widzenia VAT obojętny. Zatem limity zwolnienia podmiotowego z VAT (limit 200 tys. zł) nie dotyczą poszczególnych wspólników, a spółki cywilnej rozumianej jako jeden organizm na gruncie podatku VAT.

Spółka cywilna jako podmiot, który spełnia kryteria podatnika podatku VAT i który nie korzysta ze zwolnienia podmiotowego lub przedmiotowego VAT powinien zatem złożyć właściwe zgłoszenie rejestracyjne (VAT-R) do celów podatku od towarów i usług przed dniem wykonania pierwszej czynności podlegającej opodatkowaniu tym podatkiem. Spółka cywilna wykonująca czynności opodatkowane VAT jest także zobowiązana do wystawiania faktur VAT na rzecz innych podatników oraz prowadzenia ewidencji sprzedaży i zakupów do celów VAT. Ponadto na spółce cywilnej jako podatniku VAT będzie ciążył obowiązek zapłaty podatku, składania miesięcznych lub kwartalnych deklaracji VAT-7 oraz informacji podsumowujących oraz bieżącego raportowania do Szefa KAS plików JPK.

Spółka a wspólnicy w relacji podatku VAT

W przypadku, kiedy działalność gospodarcza jest prowadzona w formie spółki cywilnej szczególną uwagę należy poświęcić zagadnieniu tzw. odpłatnych i nieodpłatnych świadczeń spółki na rzecz jej wspólników. Co do zasady odpłatne świadczenie na rzecz wspólnika (np. sprzedaż samochodu) stanowi czynność opodatkowaną VAT na zasadach ogólnych, tak jak ma to miejsce w przypadku dokonywania transakcji z innymi podatnikami. Również w przypadku tzw. świadczeń nieodpłatnych na rzecz wspólnika (np. nieodpłatne przekazanie zużytych towarów) może powstać – pod pewnymi warunkami – obowiązek naliczenia i odprowadzenia podatku. Jest to o tyle istotna kwestia, gdyż nieprawidłowe dokonanie rozliczeń na gruncie podatku VAT pomiędzy spółką a jej wspólnikami może przyspieszyć wszczęcie postępowania kontrolnego przez organy skarbowe.

Właściwy czas na złożenie wniosku o upadłość spółki z  ograniczoną odpowiedzialnością

Zgodnie z art. 10 ustawy prawo upadłościowe, upadłość spółki może zostać ogłoszona w stosunku do spółki, która stała się niewypłacalna. Niewypłacalność spółki z ograniczoną odpowiedzialnością definiuje się w dwojaki sposób.

Niewypłacalność na skutek utraty płynności finansowej

Spółka z o.o. może stać niewypłacalna, kiedy utraciła ona zdolność do realizowania wymagalnych zobowiązań pieniężnych. Przez zobowiązania pieniężne mamy na myśli liczbę mnogą – więcej niż jegno zobowiązanie pieniężne. W sytuacji, kiedy ustalenie odpowiedniego momentu na złożenie wniosku o upadłość spółki jest utrudnione, to istnieje możliwość przyjęcia domniemania. Zgodnie z jego treścią, domniemuje się, że dłużnik – spółka stał się niewypłacalny, jeśli zaległości w spłatach wymagalnych zobowiązań wynoszą co najmniej 3 miesiące.

Niewypłacalność na skutek nadmiernego zadłużenia

Wobec spółki z o.o. występuje podstawa do złożenia wniosku o upadłość, w przypadku kiedy wysokość jej wymagalnych zobowiązań przekracza wartość jej majątku. Podobnie jak w powyższym przypadku, kiedy występują trudności z ustaleniem tej okoliczności, domniemuje się, że wobec danej spółki występuje niewypłacalność, gdy stan ten utrzymuje się przez co najmniej 24 miesiące.

Jakie działania powinni podjąć członkowie zarządu?

Członkowie zarządu spółki z o.o., która boryka się z problemami finansowymi powinni stale monitorować zarówno stan wymagalnych zobowiązań pieniężnych wraz opóźnieniem w ich zapłacie, jak i wartość majątku spółki i jej zobowiązań pieniężnych. Członkowie zarządu powinni dokonać weryfikacji płatności już w momencie wystąpienia pierwszego opóźnienia w zapłacie wymagalnych zobowiązań pieniężnych spółki, które zostało spowodowane brakiem środków pieniężnych w spółce. W przypadku stwierdzenia, że co najmniej dwa wymagalne zobowiązania pieniężne nie zostały zapłacone w terminie i upłynęły 3 miesiące od daty, w której drugie z nich stało się wymagalne, członkowie zarządu powinni złożyć wniosek o ogłoszenie upadłości w terminie 30 dni, chyba że są w stanie pozyskać środki pieniężne i uregulować przeterminowane zobowiązania pieniężne.

Jak chodzi, o przesłankę na nadmiernego zadłużenia członkowie zarządu powinni przede wszystkim weryfikować sprawozdania finansowe sporządzane przez spółkę. Należy mieć na uwadze roczne sprawozdania finansowe, do których sporządzenia spółka z o.o. jest zobowiązana na mocy stosownych przepisów. Jeśli podczas weryfikacji tych dokumentów, a konkretnie bilansów w nich zawartych, wynika przewaga zobowiązań nad majątkiem spółki członkowie zarządu powinni sporządzić wycenę majątku spółki według wartości zbywczej.

Jeśli przy dokonaniu wyceny majątku spółki nadal występuje przewaga zobowiązań nad majątkiem, członkowie zarządu powinni ustalić wstecznie kiedy ten stan zaistniał. Jest to celowe dla ustalenia daty od której należy liczyć 24 miesiące przez które stan ten powinien być utrzymany dla zaistnienia podstawy upadłości w postaci nadmiernego zadłużenia. Następnie członkowie zarządu powinni stale weryfikować stan majątku i zobowiązań pieniężnych spółki, aby ustalić czy nie zachodzi przesłanka do złożenia wniosku o ogłoszenie upadłości w związku z upływem 24 miesięcy od zaistnienia stanu nadmiernego zadłużenia. Po upływie dwudziestego czwartego miesiąca nieprzerwanego stanu nadmiernego zadłużenia członkowie zarządu mają 30 dni na złożenie wniosku o ogłoszenie upadłości spółki.

Zgłoszenie wniosku o upadłość spółki

Zgłoszenie upadłości spółki następuje poprzez złożenie odpowiedniego wniosku do sądu. Sądem upadłościowym jest sąd rejonowy – wydział gospodarczy. Wniosek składa się we właściwym dla miejsca prowadzenia działalności.

Sytuacja przedsiębiorcy po zgłoszeniu upadłości

Po złożeniu wniosku o ogłoszenie upadłości rozpoczyna się postępowanie sądowe, podczas którego spółka ma prawo kontynuować prowadzenie działalności. Prawo to może jednak zostać ograniczone za sprawą zabezpieczenia majątku spółki. Spółka musi się wywiązywać z obowiązków takich jak opłacenie składek ZUS i odprowadzanie podatków do Urzędu Skarbowego. Majątek spółki staje się masą upadłościową, z której zaspokaja się wierzycieli. Co ważne, chodzi także o majątek nabyty w trakcie trwania postępowania.

Kiedy sąd może oddalić wniosek o upadłość spółki z o.o.?

Oddalenie wniosku o upadłość spółki z o.o. może wystąpić, gdy:

1. majątek nie wystarczy na pokrycie kosztów postępowania;
2. spółka nie posiada żadnego majątku;
3. wystarczy jedynie na pokrycie kosztów postępowania
4. jest obciążony hipoteką, zastawem, zastawem rejestrowym, zastawem skarbowym lub hipoteką morską w takim stopniu, że pozostały majątek nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania upadłościowego.

Oprócz przesłanki majątkowej sąd weryfikuje:

1. wielość wierzycieli – spółka powinna posiadać co najmniej dwóch wierzycieli;
2. niewypłacalność – nie ma możliwości ogłoszenia upadłości wobec spółki wypłacalnej.